zebrało się komuś na zwierzenia — кто́-л. стал открове́нничать (излива́ть ду́шу)
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
zwierzenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zwierzenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} to, z czego ktoś się komuś zwierzył; poufne wyznanie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Słuchać czyichś zwierzeń. Ktoś skłonny do zwierzeń. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zwierzenie — n I 1. rzecz. od zwierzyć. 2. lm D. zwierzenierzeń «to, z czym się ktoś komuś zwierzył; poufne wyznanie» Poufne, sekretne, szczere zwierzenie. Robić zwierzenia. Namawiać, skłaniać kogoś do zwierzeń. Chętnie słuchać zwierzeń. zwierzenie się rzecz … Słownik języka polskiego
zrzucić — dk VIa, zrzucićcę, zrzucićcisz, zrzuć, zrzucićcił, zrzucićcony zrzucać ndk I, zrzucićam, zrzucićasz, zrzucićają, zrzucićaj, zrzucićał, zrzucićany 1. «spychając usunąć, strącić coś skądś; gwałtownym ruchem zepchnąć, spuścić coś z góry na dół;… … Słownik języka polskiego
wyznanie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. wyznać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wyznanie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. wyznanieań {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
